bliss

μετά από δεκάμηνη διακοπή, επιστροφή στο ταϊ τσι τσουάν. και το σώμα ξαναρχίζει ν' αναπνέει και να ζει όπως του αξίζει.

[ποτέ δεν ήμουν τύπος των γυμναστηρίων, παρά τις φιλότιμες προσπάθειές μου -μέχρις, ή μάλλον πέραν, των ορίων της κωμωδίας-, και -αν και μάλλον (!) υπήρξα δελφίνι σε προηγούμενη ζωή μου- δεν βρίσκω κολυμβητήριο που να με βολεύει.]