rebecca horn

στις βιντεογραφίες του εμστ [στην ασκτ της πειραιώς], τα έργα της ρεμπέκκας χορν ήταν για μένα η αποκάλυψη - πέρα από το χιούμορ του ναμ τζουν πάικ, την μπεκεττική λεπτογραφία του μπρους νάουμαν, την ποιητικότητα [παρά τις συχνές τεχνικές αδεξιότητες] του μπιλλ βιόλα, την τελετουργικότητα [εντελώς άτσαλα κινηματογραφημένη, ωστόσο] του ρόμπερτ γουίλσον.

φτεροδάχτυλα χαϊδεύουν τ' ανθρώπινα δάχτυλα του άλλου χεριού
μια σειρά μαύρων φτερών -προσαμοσμένων κατακόρυφα, στην γραμμή της μύτης- περνά ηδονικά πάνω από τ' άλλο πρόσωπο
το ένα πρόσωπο χάνεται μες στ' άσπρα φτερά που καλύπτουν το άλλο, ανοίγουν και το δέχονται
το πρόσωπο-σκαντζόχοιρος μολυβιών τραβάει μανιασμένες γραμμές πάνω στον τοίχο
και τα δέκα δάχτυλα των χεριών -χάρη σε μακριές λευκές προθέσεις- ξύνουν και τους δυο τοίχους του δωματίου

ίσως να με καθήλωσε ο συνδυασμός της ιδέας και του πανταχού παρόντος σώματος - πάντα με μιαν εκτέλεση που συγκινεί η ίδια, χωρίς να σε αποσπά κανένα ψεγάδι της εικόνας.

σπεύσατε [ώς 31 τρέχοντος]. μόνο ντυθείτε καλά [όλο το κρύο κι η υγρασία φωλιάζουν μες στους πελώριους άσπρους χώρους].