2.3
[3η φορά στο 2 - σκέψου και να μ' είχε ξετρελλάνει! :-)]
την 1η φορά στην 14η σειρά, την 2η στην 29η - τώρα στην 2η.
από κοντά, οι λεπτομέρειες είναι συναρπαστικές. επίσης αναδεικνύεται η τρυφερότητα της σκηνοθεσίας, και η ψιλοδουλειά σε κάθε 'ρόλο': όλοι παίζονται με ένταση, αλλ΄ ωστόσο προσφέρονται μ' ένα ήρεμο 'δόσιμο' στο κοινό [το οποίο μασουλάει ηχηρά τσίχλα κατά την διάρκεια της παράστασης, κι αναρωτιέται γιά τα 'πολλά νοήματά' της μετά το πέρας της]
2 Comments:
επίσης οι κυρίες που το προηγούμενο βράδυ ήτανε στην επίδειξη μοδας του 'κλαμπ εκάλη' [i 've overheard this] αναφωνούσαν καθε τρεις και λίγο- αξιωματικά και αδιάλλακτα: 'είναι μεγαλοφυία ο άνθρωπος!'
[κατα τα άλλα, οι τηλεγραφικές μου εντυπώσεις απο ένα βράδυ στο 'παλλάς':
>εικονοπλασία συνεχής και νευρώδης που ίσως έπνιξε κάποια πιο 'θεατρικά' στοιχεία, θόλωσε περιστασιακά τη χορευτική φόρμα αλλά αντανακλούσε τον τρόπο δουλειάς και τη σύνθεση της ομάδας- ένα ανοιχτό στοίχημα του παπαιωάννου που μάλλον κερδήθηκε.
>εξαιρετική χρήση των τελάρων, ανέδειξαν τη χορογραφία και έδωσαν αριστοτεχνικά χώρο στη μεταφορά [νομίζω ήταν το πιο δυνατό σημείο της παράστασης... αφαιρετικότητα, εικαστική ομορφιά και νοηματοδοτική στιβαρότητα].
>μια κάπως κουραστική χρήση διαφόρων ειδών συμβολισμών, στέρησε τη ζωντάνια από μερικές σκηνές.
> τα σχόλια πάνω στην νεοελληνική πραγματικότητα με άφησαν αδιάφορο [δεν μας τα έχει πει σε προηγούμενες δουλειές του?]
> η τελειομανής δουλειά του άγγελου μέντη στην επιμέλεια της εικόνας της παράστασης.
> πολλές αναλογίες με προτάσεις άλλων ευρωπαίων e.g. -from the top of my mind- michael clark.
>ένα ταρακούνημα της καρδιάς στο -αναπάντεχο- άκουσμα του 'για την αλίνα' σε μια σκηνή υποβλητική.
...μετά το τέλος της παράστασης, όπως βγαίναμε από τα καμαρίνια και στον πεζόδρομο απ' έξω που κανονίζαμε που θα πάμε για φαγητό, όλοι ήτανε χαμογελαστοί. φαίνεται πως κάτι είχανε πετύχει.]
[ή έξοδος από τα καμαρίνια -και αυτό δίχως ίχνος ειρωνείας- πάντα βοηθά: γλυκαίνει την υποδοχή [μειώνοντας την απόσταση]]
Post a Comment
<< Home