Saturday, November 19, 2005

πρωινό [a quasi cut-up: a trifle]

κοιμάμαι τα χαράματα ξυπνώ το μεσημέρι γκρίζο μεσημέρι. γύρω γύρω απ' το δωμάτιο βρέχει. μέρα για νυχτερινά του σοπέν με τον ρούμπινσταϊν απ' το '30, κυανοπώγωνα του μπάρτοκ με τις αφόρητα ερωτικές φωνές του μπέρρυ και της λούντβιχ υπό τον κέρτες -με κολλημένο στην αρχή τον πρόλογο από την ηχογράφηση του χάιτινκ-, "the organ" και "pluramon feat. julee cruise", ίσως και λίγη φρέσκια madonna για τις δουλειές ή το ντους (δεν ξέρω αν θα αντέξω σήμερα το αερικό)

τώρα νοιώθω λιγότερο γελοίος, αποδεχόμενος ότι αγαπώ τρομερά την ομορφιά και από αυτή την αγάπη πεθαίνω. πάντα με έθελγε η ελαφρώς τετριμμένη γοητεία της έκπληξης

0 Comments:

Post a Comment

<< Home