είναι ο χιονιάς ερωτικός;

ή κάνουν αστεράκια τα μάτια μου;

δεν είμαι βέβαιος τι φταίει που μου γεννήθηκε αίφνης η σκέψη αυτή μέσα στο τρόλλεϋ: δυο παιδιά που φορούσαν τα μύρια όσα τό 'να πάνω στ' άλλο [και ωραιότατα σκουφιά, βεβαίως!] κι ο ένας φύσαγε τις -ήδη λυωμένες- νιφάδες απ΄την πλάτη του άλλου τρυφερά, η μαύρη γυναίκα που χαμογελούσε -ίσως και να πρωτόβλεπε χιόνι- μες στα πολύχρωμα κασκόλ της, η κουκουλωμένη γυναίκα απέναντι με πρόσωπο περσικής μικρογραφίας - όλοι μου φάνηκαν πολύ ερωτικοί [εντάξει έχω ακουστά και για τον beholder]. ίσως να είναι τα σκουφιά τα καπέλα τα φουλάρια τα κασκόλ που καδράρουν τα κοκκινισμένα πρόσωπα τονίζοντας τα μάτια [το σημείο g του ερωτισμού]