ασυνόδευτα

στο αεροπλάνο κάθεται δίπλα μου, 11 χρονών, κι απ' την άλλη μεριά του διαδρόμου η 14χρονη αδελφή του. εκείνη καταγράφει μεθοδικά τους στίχους απ' τα τραγούδια που ακούει στο άιποντ της. αυτός πρώτα διαβάζει τις οδηγίες ενός βίντεογκαιημ, τρώει μόνο τα ψωμάκια απ΄τον δίσκο του και κάτι τρίμματα τυριού απ' τη σαλάτα - παίζει ένα παιχνίδι στο πλαιυσταίησιον του, μετά βγάζει κι αυτός ένα μεγάλο τετράδιο σπιράλ απ' το σακκίδιο του. με χοντρό μαύρο μαρκαδόρο στο κόκκινο εξώφυλλο είναι γραμμένο "ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ: 1. ο θρύλος του λούκιου δέκιου γάιου, 2. ο πόλεμος για την ελευθερία". όλα τα κεφάλαια καλλιγραφημένα με πέννα - τώρα έχει μόνο ένα στυλό, αλλά συνεχίζει ακάθεκτος: τελειώνει το "κεφάλαιο 3 - δεύτερη και τελευταία μάχη" και αρχίζει το "κεφάλαιο 4: περικύκλωση".

ο λούκιος πήρε ένα βέλος απ' τη φαρέτρα του και το έβαλε στο τόξο του. ο αννίβας δέχθηκε το βέλος στο πόδι. ο αννίβας το τράβηξε με δύναμη.

στο λεωφορείο απ' το αεροδρόμιο δυό ασυνόδευτοι ενήλικες [sic] αποφαίνονται:

- καλά, οι αφίξεις είναι δίπλα απ' τις αναχωρήσεις; δεν είναι σε άλλο επίπεδο;
- άσ' τα ρε, ψεύτικα πράματα. αφού κι αυτοί που φτιάξαν το μετρό λένε στα παιδιά τους να μην το παίρνουν