[chanson triste]

μέρες που έρχονται, ένας γερός έπαινος για το cd -ανθολογία με τη σφραγίδα της σπάνιας ευαισθησίας και της καλλιέργειας του γιάννη ευσταθιάδη- που συνοδεύει το τελευταίο τεύχος του 'δέντρου', με αφιέρωμα στην μελαγχολία. διαλεχτές παλιές -και νεότερες- ηχογραφήσεις, με μιά καλοδεχούμενη έμφαση στις -συγκριτκά άγνωστες, σε σχέση με την όπερα και τα γερμανικά lieder- γαλλικές mélodies, και τις ιδιαίτερες, γλυκιές και 'ίσιες' φωνές που τους ταιριάζουν.

ένα όλον εξαιρετικό [πιό επιτυχημένο, νομίζω, από το αντίστοιχο του μότσαρτ: ίσως και διότι είναι πιό εύκολο το πειστικό συναίσθημα, από το πειστικό -ερμηνευτικά, εν προκειμένω- ύφος;]