Wednesday, October 31, 2007

[КУДА, КУДА]

όταν δεν έχω κέφι γιά τίποτα το νοιώθω στο πρόσωπο: τραβηγμένο, κλειστό. ίσως να φταίει κι η συννεφιά, η πρόσφατη πανσέληνος - ίσως και να μην είναι τυχαία ετούτες οι μέρες από παλιά χρόνος ανάμιξης ζώντων και τεθνεώτων: οι ζωντανοί υποδύονται τους νεκρούς, τους τρων υπό μορφήν γλυκισμάτων, τους τιμούν ξεφαντώνοντας

πάντως ο ονιέγκιν από το μπολσόι του 1955 υπό την διεύθυνση του μπορίς χαϊκιν ήρθε και ταίριαξε

Labels: ,

5 Comments:

Blogger Eva Eksarhou said...

[Мечты, мечты]

01 November, 2007 10:02  
Blogger Eva Eksarhou said...

Κι αυτό πριν λίγο:

In the dark times
Will there also be singing?
Yes, there will be singing
About the dark times.
Bertolt Brecht

01 November, 2007 10:12  
Blogger sensualmonk said...

χίλια ευχαριστώ

- κι ακόμα λίγα εκ των προτέρων γιά την επεξήγηση των ρωσσικών [τα δικά μου είναι κομμάτι σκουριασμένα ;-)]: κάτι 'ονειρώδες' 'μυρίζομαι', πλην... :-)

01 November, 2007 12:16  
Blogger Eva Eksarhou said...

[όνειρα όνειρα]
ακόμη μετράω τα ευχαριστώ ...
άλλα τόσα κι από δω πετάνε τώρα στην πόλη :)

01 November, 2007 12:30  
Blogger Unknown said...

επί τον τύπον...
και των τύπων...

καλησπέρα.

01 November, 2007 19:38  

Post a Comment

<< Home