[strange but true]

- ο δρούγκας στην πινακοθήκη
- το πρώτο παγωτό της χρονιάς, παρά τις δροσιές

λεμονάδα

μόλις έσπασα το ένα από τα πέντε κρυστάλλινα ταγιαρισμένα ποτήρια νερού που κληρονόμησα απ' τη γιαγιά μου: μου μένουν τέσσερα. γιά λίγο, τα φύλαγα στο ντουλάπι. σύντομα όμως αποφάσισα να τα χρησιμοποιώ γιά τον καθημερινό χυμό πορτοκάλι [του εμπορίου]. εκείνη μας σέρβιρε σ' αυτά φρέσκο χυμό πορτοκάλι, δροσερό νεράκι, και, τα καλοκαίρια, σπιτική λεμονάδα, με μπόλικη ζάχαρη αλλά και μυρωδάτα ξινή

ας σπάνε