[νευρολογικά]
ποτέ δεν ξεχνούσα φάτσες. ονόματα ναι - βασικά, ονόματα δεν θυμάμαι. αλλά τα πρόσωπα -ανταμωμένα στιγμιαία ή μη, τυχαία ή μη- αποτυπώνονταν, ανεξίτηλα. εσχάτως όμως, δις με έχουν χαιρετήσει με πλήρεις λεπτομέρειες, και μόνο αχνά θυμήθηκα. και τ' ανάποδο: αρκετά συχνά τελευταία νομίζω πως αναγνωρίζω κάποιον στον δρόμο - πλησιάζω λίγο ή αλλάζει η γωνία - δεν είναι
Labels: θα ζήσω γιατρέ μου;