Monday, January 30, 2006

longtemps je me suis couché de bonne heure

or: winter blues



γύρναγα νωρίς απ’ τη δουλειά έπεφτα για ύπνο ξύπναγα την ώρα που η μαλβίνα ξεκίναγε να σχολιάζει τις ειδήσεις της ημέρας. κουκουλωμένος με μια κουβέρτα στυλωνόμουν μπρος στην τηλεόραση τελείωνε η μαλβίνα συνέχιζε το πρόγραμμα πήγαινα μέχρι το "ερωτοδικείο" μαρμαρωμένος [ή μήπως συγκολλώ δυο διαφορετικές εποχές;]. κάποια στιγμή έγιανα – ή ξεκόλλησα. έκτοτε δεν βλέπω τηλεόραση [θεραπεύομαι –ή επιβαρύνω την νόσο, όπως το πάρει κανείς– στο διαδίκτυο].

την θυμήθηκα πάλι –τη μαλβίνα– χτες που ο θ. μου μετέφερε τις σκηνές απείρου κάλλους που διεξάγονται στο πρωτάθλημα τέννις όπου σκίζει ο κύπριος παίκτης: πρόσωπα βαμμένα στα χρώματα της σημαίας –λέει– φωνές βρισιές στους αντιπάλους κοινώς μπουρδέλο. και πεθύμησα να την ακούσω να το σχολιάζει.

[δεν έχω τολμήσει ακόμη να ξαναδιαβάσω το τελευταίο κείμενό της, όπως επιμένει ο τ., παρόλο που έσπευσα να πάρω τη σαββατογεννημένη σπίτι με το που κυκλοφόρησε]

7 Comments:

Blogger amvro said...

7 παρά άρχιζε τις κανονιές το Μαλβινάκι. Φαντάζομαι έχεις το αφιέρωμα του Οδός Πανός:

"Έπεσε μια ησυχία κυβερνητική..."

30 January, 2006 02:38  
Blogger sensualmonk said...

[ναι, ναι - εξαιρετικό labour of love του μπιρμπίλη...]

30 January, 2006 14:29  
Blogger Rainman said...

Μου λείπει ρε γαμώτο, κι όσο κι αν επιστρέφω στα γραπτά της το κενό δεν αναπληρώνεται :-(

30 January, 2006 18:49  
Blogger sensualmonk said...

rainman: έχεις δίκιο: η μαλβίνα κι ο χατζιδάκις [για μένα]

κοκοβιέ: αν σκεφτόταν έτσι και το ίνδαλμά σου, μ' όλα αυτά που διάβαζε... αλλ' "επιθυμία της"; says who?

31 January, 2006 00:28  
Blogger e-Lawyer said...

Κοκοβιέ, δεν είναι φοβερό που έπαθε μετά θάνατον αυτά που είχε αναπτύξει για τα "περιβάλλοντα" και τους ελάχιστους που φωτίζονται από μία προσωπικότητα; Αμφιβάλλω αν ήταν όντως επιθυμία της κάτι τέτοιο. Μπορεί να μάθαμε πολλά για τη ζωή της εμείς που την αγαπήσαμε, αλλα ως πράξη είναι ανεκδιήγητη. Και μόνο αισθητικά, αν το πάρεις.

31 January, 2006 01:01  
Blogger Μαρκησία του Ο. said...

Ύστερα από την τελευταία συνέντευξη του Χαριτόπουλου και το ύφος του πολλά-βαρύ-και-όχι, ειλικρινά δεν ξέρω αν ήταν επιθυμία της. Άλλο να έχει επιθυμία να γίνει μυθιστορηματικό πρόσωπο, κι άλλο να γίνει το συγκεκριμένο πρόσωπο...
Κι εγώ δεν έχω αποφασίσει για το βιβλίο.
Το δικό της το διάβασα το καλοκαίρι, μόλις βγήκε.
Σίγουρα θα γελάει πολύ από κει πάνω...

01 February, 2006 13:00  
Blogger anonymous said...

περίεργο κορίτσι πάντως. και, τελικά, λυπημένο. από κατασκευής.

[δεν ξέρω πόσες αγκαλιές θα ήθελε για να μαλακώσει. και δεν τις είχε. ή δεν ήθελε αυτές που είχε. αλλά και νομίζω, ότι δεν ήξερε ποιες ήθελε]

[πάντως, με τον τρόπο της, φωταγώγησε. αλλά, όλοι, θέλαμε κι άλλο...]

08 February, 2006 23:13  

Post a Comment

<< Home