[πλησιάζοντας την επέτειο]

Ο Λόγος γεννήθηκε γιά να αναβάλλει διαρκώς την Πράξη. Την αναβάλλει επειδή δεν γνωρίζει ποιά μπορεί να έιναι αυτή η Πράξη, δεν γνωρίζει αν υπάρχει πράξη που θα πάρει την θέση του [...]. Οι μεγάλες πράξεις, οι μεγάλες Επαναστάσεις θα συμβαίνουν πάντοτε όταν κάποιος λόγος πεθαίνει.

[γιώργος χειμωνάς, 'γιώργου βέλτσου, autodafe: μιά ανάγνωση'[τα όνειρα της αϋπνίας, πλέθρον, 1994]. διαβασμένο ξανά στο outre tombe του γ. βέλτσου. η αρχική μορφή της φωτογραφίας, από εδώ]

[[αντι-]βία, ξανά, ad infinitum]

μπορεί να μην συμφωνώ με όλες τις λεπτομέρειες της διατύπωσης της πιό κάτω 'αντι-διαφήμισης', αλλά με την ουσία της, ναι - και με την ανάγκη δραστηριοποίησής μας εναντίον και αυτού του μετώπου βίας, π.χ. με καταθέσεις υπέρ της κ. κούνεβα [τράπεζα πειραιώς, αριθμός λογαριασμού: 5012 019021 277, όνομα: DECHEVA ELENA KUNEVA KOSTADINKA NIKOLOVA. γιά καταθέσεις από εξωτερικό: ΙΒΑΝ GR 28 0172 0120 0050 1201 9021 277, BIC PIRBGRAA], και με διαμαρτυρίες προς τον ησαπ



[από εδώ - με ευχαριστίες στον νίκο γιά την επισήμανση]

[out of the blue / into the red]

φράσεις που δεν θέλω να ξανακούσω [ή και να ξαναπώ]:

1. 'ο έλληνας είναι αγενής και απαίδευτος'. αν και ίσως αρκετά ακριβής, παρά την γενικολογία της, πλέον απλώς άχρηστη, ναρκισσιστική και επιβλαβής: οι πεπαιδευμένοι και ευγενείς -αν αξίζουμε τους 'τίτλους' μας- πρέπει απλώς να επιμένουμε διά του παραδείγματος

δεν πάνε δυό γενιές που οι καλοί μαθητές στο δημοτικό, 'χρήζονταν' και λειτουργούσαν ως δάσκαλοι των μικρότερων. [παρομοίως ξανάρχισαν να μαθαίνουν ελληνικά οι εντός της σοβιετικής ένωσης εκτοπισμένοι έλληνες, παρά την απαγόρευση του στάλιν: όσοι είχαν προλάβει να τα κουτσοδιδαχθούν στην ελλάδα, άρχισαν με τη σιερά τους να διδάσκουν τους νεότερους.] γιά να μην μιλήσουμε -κατ' αναλογίαν- γιά τις παλιότερες γενιές εθνικών ή τοπικών ευεργετών: σε ένα πολύ αγριότερο περιβάλλον παραπαίουσας οικονομίας και κοινωνικών ανισοτήτων, έφτιαχναν και χάριζαν. επιμένω στο αγριότερο περιβάλλον του παρελθόντος, γιατί basta επίσης και με την συνήθη σήμερα μοιρολατρική -αλλ' εντέλει βαθύτατα εγωιστική- επωδό-ως-άλλοθι: 'μα ό,τι και να κάνεις εσύ μόνος σου, δεν θα πιάσει τόπο'

καλομαθημένοι, απογοητευμένοι, μπορεί - but poor excuses: οι 'εσύ-μόνος-σου' είμαστε περισσότεροι απ' όσοι φαινόμαστε. και δεν υπάρχουν -ουσιαστικά χρήσιμες και μη επικίνδυνες- 'συλλογικότητες' αν δεν προϋπάρξουν συνειδητοποιημένες μονάδες

[είκοσι χρόνια πριν, κανείς δεν έκανε ουρές στα αεροδρόμια, τις τράπεζες και τα ταχυδρομεία, και ο πατέρας μου ήταν ο δαχτυλοδειχτούμενος 'γραφικός' τύπος που χάλαγε τη ζαχαρένια του διαμαρτυρόμενος - ακόμα κι οι της οικογενείας ψιλοντρεπόμασταν. τα τασάκια των αυτοκινήτων, και λοιπά σκουπίδια, αδειάζονταν τακτικά και κανονικότατα στους δρόμους. κ.ο.κ.]

2. 'δεν σας περνάει εύκολα ο καθηγητής, ε;' όσο εξακολουθούμε να θεωρούμε ότι προχωράμε μόνο όταν κάποιος 'μας περνάει', χωρίς να χρειάζεται ν' αλλάξουμε εμείς, να προσπαθήσουμε γιά το ο,τιδήποτε, τόσο πλησιάζει [ευτυχώς;] ο καιρός που ελληνομαθείς κεντροευρωπαίοι θα σαρώνουν τις καλύτερες δουλειές. [και, ναι, γνωρίζω από αυθαιρεσία καθηγητών - αλλ' η ερώτηση όπως την άκουσα δεν έθιγε αυτό]


[συμπληρώσεις more than welcome]