[this is not a bow: it's a prostration]

λένα πλάτωνος - 'σ' αγάπησα'

σ' αγάπησα πολύ / ήσουν η αντανάκλαση σημείου φωτεινού / στον άναστρο καθρέφτη τ' ουρανού μου / ‘λίγα κομμάτια σε κίτρινο χρυσό έχουν μείνει! τώρα είναι η ευκαιρία να τ’ αποκτήσετε!’ / φώναξε η τηλεπαρουσιάστρια / ενώ εγώ / you are my last hope / σου ψιθύρισα / στη μοναδική υπόγεια διάβαση που μου διέθετες / όλα αυτά τα χρόνια / γέρασες / γέρασα / you are my last hope / σου ψιθύρισα / και ο καθρέφτης ουρανός έσπασε / τις ρυτίδες μας

[το ακούω και το ξανακούω, σχεδόν τρέμοντας [μπορεί να φταίει και το πολύ τσάι]. excuse my melo, αλλά δεν ξέρω από πότε έχει να βγάλει η λένα πλάτωνος τέτοιο τραγούδι [προσωπικά, ούτε οι αναπνοές μου είχαν 'πει' κάτι, παρά τους εξαιρετικούς μουσικούς]. υπομονή -εμένα μου λες- ώς τις 18.03, που κυκλοφορεί ο δίσκος. τα λόγια από το έντεκα, το mp3 από τον m.hulot]