[matissεσύ]

πήγα να σκαρώσω στίχους / και μου βγήκε ξόρκι μαγικό

δεν είναι κι άσχημη κατάληξη - και οπωσδήποτε εξαιρετική έναρξη του toys up, νέου δίσκου των matisse, που έχει κι άλλα όμορφα πράγματα [μεταξύ των οποίων: μιά 'μπαρόκ' εισαγωγή στην ηλεκτρική κιθάρα κι ένα τοσοδά χατζιδακίζον riff στο '5 seconds of love', μιαν αγγλόφωνη 'post-rock' εκδοχή του 'μη μου μιλάς γι' αγάπη' με την γαλάνη, το 'she bop' της cyndi lauper -ξέρω τουλάχιστον έναν που θα το χάρηκε πολύ- για να θυμούνται οι παλιοί and so on...]

[απορία]

ελπίζω πως τα 'δύο' [sic] σπίτια 'του βαγγέλη παπαθανασίου' που κάποιοι θα ήθελαν να κατεδαφιστούν επειδή 'ενοχλούν' την όψη του νέου μουσείου ακροπόλεως να μην είναι τα τρία πρώτα σπίτια στην διονυσίου αεροπαγίτου μετά την μακρυγιάννη, μοναδικά και τα τρία, σ' αυτόν τον δρόμο ευφρόσυνο μουσείο ιστορίας και αρχιτεκτονικής: ένα εκλεκτικιστικό αριστούργημα, μια λεπτότατη φέτα μοντερνισμού, κι ένα πλουσιοπάροχο νεοκλασσικό

[οποιαδήποτε πληροφορία, ενημέρωση, διόρθωση, ευπρόσδεκτη]

[ξανά και πάλι]

πολλά πράγματα είναι πάνω απ' τις δικές μου δυνάμεις
κανένα όμως δεν έχει τα φερσίματα του ανθρώπου
το νά 'σαι 'ανθρωπος είναι το πιό απλησίαστο απ' όλα

[...]

βρήκε στα βάθη του γλώσσα με λέξεις
σκέψη ανεμόδαρτη
και ορμέμφυτα νόμων που δημιουργούν πολιτείες
βρήκε τον εαυτό του με το μόχθο του
ο άνθρωπος δίδαξε στον εαυτό του τον άνθρωπο
[...]
σε όλα βρίσκει μιάν έξοδο
το αύριο δεν είναι γι' αυτόν αδιέξοδο
μόνο απ΄τον άδη
δεν έχει τρόπο να ξεφύγει
κι ας έχει κατορθώσει να ξεγλιστράει από αρρώστιες αγιάτρευτες

[...]

από την αντιγόνη του σοφοκλή, στην μετάφραση του νίκου παναγιωτόπουλου, που μας πετάει από την καθημερινή ομιλία στην υψιπετή ποίηση μες στην ίδια φράση

θ' ακουστεί πάλι φέτος στην παράσταση του λευτέρη βογιατζή - στην επίδαυρο, στην πέτρα, και αλλού φαντάζομαι [κι ελπίζω]

σε μετεμφυλιακά ερείπια, στου διγενή τ' αλώνια, με τσίτια και φτωχικά κουστούμια [της χλόης ομπολένσκι] παλεύουν και χαϊδεύονται

ασυνήθιστη συγκίνηση σαν από δικούς μας ανθρώπους κι όμως άλλους

[hard but true]

δυό ηλικιωμένοι κύριοι στα αποδυτήρια

- καλημέρα
- καλημέρα αγαπητέ
- καλημέρα ζωή
- με μιά εισπνοή ερχόμαστε με μιά εκπνοή αναχωρούμε
- το σήμερα είναι πρόβα γιά το αύριο

έξω στα σκιερά μάρμαρα ένας σκύλος κοιμάται σαν αρχαίο γλυπτό. επιτάφιο

[welcome to her athenian night]

με μιά κοφτή ιαπωνική υπόκλιση -ο κορμός ευθύς 90 μοίρες μπροστά- η laurie anderson χάθηκε χοροπηδώντας σαν κατσικάκι στα παρασκήνια του ηρωδείου [άντε, έτσι νά 'μαστε κι εμείς στα εξήντα μας!]

είχε προηγηθεί μιάμιση ώρα κομματιών περισσότερο γλυκών και λυρικών παρά καυστικών και παράδοξων - με εξαίρεση την βία και τον σαρκασμό των αντι-bushικών και αντιπολεμικών, και αποκορύφωμα την μακάβρια πρόσκληση του 'callin' em up': "welcome to the american night"...

λεπτή χειρονομία αγάπης -και εξαίσια ποιητική- το ξεκίνημα με το 'the lark', εμπνευσμένο, καθώς λέει, από τους όρνιθες, για τον κορυδαλλό που, μην έχοντας γη, έθαψε τον πατέρα του στο πίσω μέρος του κεφαλιού του. κι έτσι γεννήθηκε η μνήμη

[του το χάλασε]

- εγώ θα γίνω ποτέ μεγάλος;
ρωτάει ο οκτάχρονος την γιαγιά του καθώς περπατούν στο λιοπύρι
- εσύ; φυσικά! είσαι ήδη μεγάλος

[σύννεφα και μουσική]

ήταν ωραία χθες στην συναυλία ηλεκτρονικής μουσικής στο πεδίο του άρεως: τα σύννεφα άλλαζαν χρώματα και σχήματα καθώς νύχτωνε, οι marsheaux ήταν σαν depeche mode ζαχαρωτά, και μιά στρουμπουλούλα δωδεκάχρονη με ροζ μπλουζάκι και κολλητό άσπρο μακό παντελόνι έκανε μόνη της κοτζάμ σόου στο γρασίδι -τι σάμπες τι φούρλες τι απλωμένα χέρια μινέλλι μαρινέλλας- τοσοδά έξω απ' τον ρυθμό ώστε να μένει τρισχαριτωμένη

χαστούκι

εικάζω πως πολλά είν' αυτά που δεν γνωρίζω, αλλά την 'αποπομπή' του στέφανου λαζαρίδη από την θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή της λυρικής σκηνής, την ένοιωσα σαν χαστούκι που τσούζει στο μάγουλο όποιου είχε ελπίσει ότι κάτι ακόμα πιό καλό πρόκειται να συμβεί τώρα κοντά στους κρατικούς πολιτιστικούς θεσμούς

απ΄όσο μπορώ να κρίνω ως πολύ περιστασιακός θεατής, βελτιώσεις βαθμιαίες είχαν συμβεί και στην προ λαζαρίδη εποχή - ας πούμε τα τελευταία 10 χρόνια. ωστόσο, στην περίοδο που τώρα τελειώνει, είδαμε πράγματα που δεν τα πιστεύαμε: στον προγραμματισμό, στις παραγωγές, στα προγράμματα, στην προβολή - η επιτάχυνση ήταν πρωτοφανής και καλοδεχούμενη, όποιες κι αν ήσαν οι επιμέρους αισθητικής φύσεως αντιρρήσειςτου καθενός. αλλά δεν κλαδεύεις το δέντρο πάνω που μπουμπουκιάζει

με τρομάζει πιό πολύ ακόμα η ηρεμία -όπως την μετέφερε χθες ο δημήτρης ρηγόπουλος στην 'καθημερινή'- του ίδιου του λαζαρίδη. μου ακούστηκε ως η ειρωνική απόσταση του πρώην απαυδισμένου αφού ξαλάφρωσε μόλις το πήρε απόφαση πως το πράγμα δεν έχει γιατρειά. αλλά εύχομαι να οφείλεται απλώς στους καλούς τρόπους ενός αστού

ας περιμένουμε παρά ταύτα την συνέχεια του έργου


υ.γ.: φυσικά και δεν υπάρχει προκοπή πουθενά άμα δεν έχει ένας [ή μιά - γιά να μην παρεξηγούμαστε] τον τελευταίο λόγο: στην τέχνη, στην επιστήμη, στην πολιτική - οπουδήποτε. μ' αυτήν την ψευδοδημοκρατική ελληνική πατέντα, τα πολλά κεφάλια κρύβουν τα μηδέν χέρια: την ευθυνοφοβία που, σε συνδυασμό με την άγνοια της ομαδικής εργασίας, κάνει τόσα πράγματα στη χώρα μας απλώς να σέρνονται

'ο τυχερός'

σήκω πολλοστό μου τριαντάφυλλο
δεν έχεις να φοβάσαι
εσύ φανερώνεσαι ακόμα και στην άκρη μιάς τροχαλίας

αυτό μου άρεσε περισσότερο από το ξέφτι του αργύρη παλούκα [εκδ. μανδραγόρας]. του κωνσταντίνου τζούμα πάλι, φαίνεται, η 'λιοσίων', μιάς και το διάβασε τις προάλλες στον 'εν λευκώ'. στους περισσότερους, πάντως, 'οι επισκέπτες':

...
μην ανησυχείτε, λένε,
θα μείνουμε εδώ γιά πάντα,
έστω σαν σκόνη.
θα ταιριάζουμε.

[τόνωση ή εκτόνωση;]

η θλιβερή και εξοργιστική ιστορία της αμαλίας καλυβίνου και η απολίτιστη αντίδραση στο έργο της εύας στεφανή ξεσήκωσαν σωρεία ηλεκτρονικών τε και εντύπων διαμαρτυριών, μάζεψαν υπογραφές, ακούστηκαν –χάρη και στα μπλογκς– όσο λίγες ειδήσεις. ωστόσο διερωτώμαι μήπως ο ντόρος και η 'κινητοποίηση' δεν καταλήγουν –δεν έχουν ήδη καταλήξει– να είναι απλώς εκτόνωση. δίκαιη, με σημαντικότατες αφορμές, χρήσιμη ώς έναν βαθμό – αλλά εκτόνωση

κάτι μικρολεπτομέρειες με ανησυχούν. η αμ. καλυβίνου δημοσίευσε ονόματα χρηματιζόμενων –και άλλων– ιατρών. δεν υπάρχει καμμία έννομη διαδικασία μέσω της οποίας αυτοί να κληθούν να δώσουν εξηγήσεις [αν μη τι άλλο]; ως προς το επεισόδιο στην 'art athina', ο όρος 'λογοκρισία' νομίζω πως κινδυνεύει –βολικά για όλους– να μπερδέψει τα πράγματα. υπάρχουν δύο απαράδεκτοι νόμοι, βάσει των οποίων, μετά από μιά καταγγελία, η αστυνομία οφείλει να δράσει. δεν θα ήταν σκοπιμότερο να επικεντρωθούμε στην απαίτηση κατάργησης των νόμων αυτών, αντί να δηλώνουμε εναντίον μιάς ασαφούς 'λογοκρισίας'; από όσους διαμαρτύρονται, πόσοι, π.χ., συζήτησαν ή έγραψαν σε βουλευτές, ζητώντας τους να συζητηθούν αμφότερα τα θέματα στην βουλή;

όπως λέει κι ο φίλος μου ο μ., ποτέ άλλοτε στην πρόσφατη ιστορία η τροπή του συναισθήματος σε πολιτική πράξη δεν ήταν λιγότερο εύκολη. το βλέπουμε –και τα χρόνια περνούν πιά– και στην υπερχειλίζουσα, αλλ' ακόμα ασύνταχτη –δεν εννοώ 'ανένταχτη'– και συνεπώς εν πολλοίς πολιτικά αδρανή, ενέργεια των κινητοποιήσεων εναντίον της παγκοσμιοποίησης [για να μην μιλήσουμε για την ενεργό αδρανοποίησή τους μέσω της ήδη φουντωμένης εμπορευματοποίησής τους…]

τα γνωστά πολιτικά δόγματα, και τα ώς σήμερα προφανέστερα οχήματά τους, τα κόμματα, έχουν τόσο εκτεθεί, παγκοσμίως και σε όλο το φάσμα τους, ως ανειλικρινή και αποτυχημένα στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που η πλειονότητα θεωρεί σημαντικά, που δεν μπορούν πλέον να λειτουργήσουν ως αγωγοί λύσης των προβλημάτων αυτών. από την άλλη, δράσεις 'αυτοάμυνας' ή 'αυτοδικίας' [πρόχειρα: τα εξαιρετικά αυτοκόλλητα 'είμαι γάιδαρος – παρκάρω όπου θέλω' και η 'πολιτιστική κατάληψη' της κλειστής αγοράς της κυψέλης στην αθήνα] είναι αμφίβολο αν μπορούν –και αν είναι σκόπιμο– να αναληφθούν γιά 'μεγαλύτερης' κλίμακας ζητήματα

αν κανενός έχει πάρει τ' αυτί του καμμιά νέα θεωρητική επεξεργασία του θέματος και –ακόμα καλύτερα– πρόταση πρακτικής αντιμετώπισης, ας σφυρίξει

[μετά 11 χρόνια]

11 χρόνια έψαχνα ένα τέτοιο βιβλίο - και, όπως συνήθως συμβαίνει, έπεσα πάνω του τυχαία στην πρώτη -αναρρωτική τε και θεραπευτική- βόλτα στο βιβλιοπωλείο: the penguin anthology of classical arabic literature, του robert irwin. τα ανθολογούμενα κείμενα είναι σπαρμένα μες σε μιά συναρπαστική και διαφωτιστική αφήγηση της ιστορίας της αραβικής λογοτεχνίας.



μού θύμισε το ελληνικό αντίστοιχο του βιβλίου για τον πούσκιν του μήτσου αλεξανδρόπουλου [άλλη, καλύτερη, ζητώ ελευθερία..., εκδ. ποταμός], που, πέραν των υπέροχων μεταφράσεων, διαβάζεται σαν αστυνομικό, χάρη στον απίστευτο βίο του κατά ένα τέταρτο αφρικανού ποιητή και -βεβαίως- στην μαστοριά -που θυμίζει, και προέρχεται από άλλες εποχές- του αλεξανδρόπουλου

[κι άλλα πουλιά]

μιά γάτα βυζαίνει ένα κουπάκι γάλα στην αυλή
έξω σπάζουν την άσφαλτο μαδιάμ
η ροδιά πρασινίζει εντατικά και νταν
σάββατο του λαζάρου

σηκώνει το μουσούδι της οσμίζεται το παν
το ατσαλένιο δράπανο κρακ σιγεί ακαριαία
ένα φύλλο ξεκολλά πέφτει κυματιστά
κιμάς ο λάζαρος μες στα λιβάνια τα κραυγαλέα

ώσπου πάλι σκύβει στο γάλα της τέρμα το ρεπό
κροτεί ο σπάστης πάνω στην γκρίζα κρούστα με ορμή
το φύλλο κατακάθησε σ' ένα καπό
κανένας δεύρο λάζαρος μονάχα η στιγμή


['μεγάφωνα του λαζάρου', το πρώτο και -γιά μένα- δυνατότερο ποίημα από το πρόσφατο βιβλίο του σάκη σερέφα, πρώτα πέθανε η κότα. ο σ. είναι από τους άντρες ποιητές που πρωτοεμφανίστηκαν το '80 που εξακολουθώ να παρακολουθώ: νομίζω ότι πάντα 'κάτι έχει']

[αφού και η laurie]

όλα έγιναν επειδή δεν προλάβαινα να τελειώσω τα πράγματα στην ώρα τους

[είπε η laurie anderson στην αναστασία καμβύση - από το όμορφο δωρεάν έντυπο του 'ελληνικού φεστιβάλ', εφ]

[διόρθωση] πάμε πάλι πιό δυνατά: φώτα σβηστά [μέρος β']

σήμερα τρίτη 5 ιουνίου στις 22:00
σβήνουμε τα φώτα για 10'

[update]

ο ένας τσαλαπετεινός ακόμα εκεί [από πού νά 'ρθαν αλήθεια;]. ανοίγει το λοφίο του και κοκκαλώνει το επιθετικό κοτσύφι. επιθετικό με το δίκιο του: χρόνια τα κοτσύφια τα σπουργίτια τα περιστέρια και οι δεκοχτούρες είναι άρχοντες εδώ - πού βρέθηκε τώρα ετούτος ο πλουμιστός παρείσακτος;

και γιά πρώτη φορά το πέταγμα μιάς σουσουράδας

[06.iv.2007]

βγήκε ο ήλιος τον είδε στον απέναντι τοίχο. άνοιξε τα χέρια διαστέλλοντας τον χρόνο να χωρέσει αυτό που προηγήθηκε. ξαπλωμένος με πόνους πέρασαν από μέσα του συνέχισαν ώσπου δεν έβλεπε πιά. ίσως να είχαν περάσει πάνω στο νερό ίσως κάτω. τώρα έλαμπε πάλι η θάλασσα ήρεμη ο ήλιος έλαμπε ήρεμος πάλι

ο πόνος έγινε πάλι το σώμα

[things are looking up]

[παρόλο που δεν βρήκα χτες τις σουίτες γιά τσέλλο του μπαχ με τον ίσσερλις:]

ένα ζευγάρι τσαλαπετεινοί σήμερα το πρωί στο πάρκο

[κοντά δυό μήνες]