[δυό ζαριές;]

ήταν μιά ανακούφιση, μετά το generic silent screen, η υπνωτική, λεπτοφυής χορογραφία του kylian στο toss of a dice [sic], έργο γιά 6 χορευτές, 6 χορεύτριες [του nederlands dans teater] και 1 κινητικό γλυπτό [του susumu shingu]

ωστόσο η αρχή του - διαγώνια λωρίδα φωτός στο πάτωμα, οι χορευτές τρέχουν και στέκονται ο ένας πίσω απ' τον άλλον, το χέρι πεταρίζει κι έρχεται στο στήθος, ακουμπά την κορυφή της κεφαλής, τα σώματα στρίβουν κατά 90 μοίρες , και άλλα και άλλα, όλα ήταν σαν να βλέπω την είσοδο του χορού σε τραγωδία σκηνοθετημένη από τον τερζόπουλο. δεν μιλώ γιά επίδραση [σαν αυτήν του butoh και του bob wilson στον παπαϊωάννου, φερειπείν] αλλά γιά απόλυτη ταύτιση, ακόμα και στην σειρά των κινήσεων [ή έστω αυτή η εντύπωση μου δημιουργήθηκε]. αποσβολωμένος

καθόλου δεν με νοιάζει ποιός αντέγραψε ποιόν [γιατί δεν θυμάμαι τα παλιότερα έργα του κύλιαν με τέτοια λεπτομέρεια - και όταν τα είχα πρωτοδεί, δεν είχα δει τερζόπουλο], ή αν υπάρχει κοινή πηγή: και τον χορό και την τραγωδία, θαυμάσια υπηρετούν οι κινήσεις αυτές. απλώς μ' έχει φάει η περιέργεια [υποδείξεις με τεκμηρίωση highly welcome]

earth hour 2008

το σάββατο 29 μαρτίου, από τις 8 ώς τις 9 το βράδυ τοπική ώρα, εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο θα κλείσουν τα φώτα στον χώρο όπου βρίσκονται [και θα πάνε μιά νυχτερινή βόλτα ή θ' ανάψουν κεριά]

[απρόσμενα ενθαρρυντικό: η ελλάδα στην 17η θέση σε αριθμό εγγεγραμμένων συμμετεχόντων ]

[εικόνα:12pt]

συμβόλαιο συμβίωσης: ένα βήμα ακόμα

[αντιγράφω προσαρμόζοντας στοιχεία από το μπλογκ του gay super hero]

ήδη πάνω από 230 μπλογκ έχουν εκφράσει τη διαμαρτυρία τους για να μην περάσει το νομοσχέδιο που θα επιτρέπει την σύναψη συμβολαίου συμβίωσης μόνο μεταξύ ετερόφυλων. η συσπείρωση δυνάμεων εντός και εκτός ελλάδος αυξάνεται καθημερινά

συγχρόνως όμως, τρέχει και ο χρόνος. σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο ετοιμάζεται να καταθέσει το νομοσχέδιο τις επόμενες ημέρες. και βεβαίως δεν αρκεί να γράφουμε στα μπλογκ

μπορείτε λοιπόν, αν θέλετε, να στείλετε την διαμαρτυρία σας απευθείας στο υπουργείο δικαιοσύνης, grammatia@justice.gov.gr, με ένα επώνυμο σύντομο μήνυμα σαν αυτό:

"αξιότιμε κ. υπουργέ,

πληροφορήθηκα από τον τύπο την πρόθεση του υπουργείου σας να καταθέσει στη βουλή σχέδιο νόμου που θα προβλέπει ένα συμβόλαιο συμβίωσης αποκλειστικά για τα ανύπαντρα ετερόφυλα ζευγάρια. επιθυμώ να εκφράσω τη διαμαρτυρία μου, καθώς θεωρώ ότι ο αποκλεισμός των ζευγαριών του ιδίου φύλου από το νομοσχέδιο αυτό, αντιβαίνει το σύνταγμα, την βασική αρχή της ισονομίας των πολιτών, καθώς και το ευρωπαϊκό δίκαιο

με τιμή

..."

[μα είναι τώρα αυτός καιρός...]

... γιά εργασία;!
μόνο γιά κουκούλωμα κάτω απ' τα σκεπάσματα και ύπνο είναι
[και τότε εκεί να δεις πώς προκύπτει η ποίηση]

[ποιητική ισημερία]

αν και έχω ήδη περάσει -ξαναθαυμάζοντας- στον καρυωτάκη, ολίγος 'άγνωστος' μαβίλης - από την έκδοση σε επιμέλεια του αείμνηστου γιώργου αλισανδράτου, από το ίδρυμα ελένης και κώστα ουράνη [και την μονοτυπία του σπύρου λένη]


'ς όλο τ΄ άπειρο μ' άγρια βασιλεύει
μέδουσας κεφαλή πάνοπλη μοίρα -
'ς της πίκρας την πεντάμαυρη πλημμύρα
μόνη η ομορφιά γιά λίγο αντιπαλεύει.

[από το σοννέττο του 1898, 'άλκης παλαμάς']


στο φως σου σταματώντας μιά γαλήνη
θα ξαναβρούνε οι λογισμοί μου οι πλάνοι,
και της απελπισιάς τ' άυπνο καπλάνι
γιά λίγο τ' άγριο νύχι θ' απαλύνει.

[από το σοννέττο του 1910, 'ανάξιο α''.

και από το προτελευταίο του σοννέττο, γραμμένο το 1911, έναν χρόνο πριν σκοτωθεί σ' άλλον έναν πόλεμο απ' αυτούς όπου συνήθιζε να σπεύδει, και τον ίδιο χρόνο που εκφωνεί τον περίφημό του λόγο γιά το γλωσσικό ζήτημα στη βουλή - πρώτη αγόρευση του βουλευτού κερκύρας [που σοφά περιλαμβάνει ο αλισανδράτος σε παράρτημα]. εκεί και το περίφημο 'χυδαία γλώσσα δεν υπάρχει, υπάρχουσι χυδαίοι άνθρωποι', αλλά και το πάντα επίκαιρο 'εθνικόν συνέδριον ως το ημέτερον συντάττει μεν θεσμούς και νόμους, αλλά παρέχει και εις τας συγχρόνους και τας επερχομένας γενεάς και εις την λοιπήν ανθρωπότητα μίαν εικόνα του πολιτισμού κατά την στιγμήν ταύτη εν τω έθνει'...

από το ουλτραμοντέρνο 'φάληρο', λοιπόν:]


είχε όλα της τα μάγια η νύχτα - μόνη
εσύ έλειπες. αργά κινάω να φύγω,
μα ξάφνου στη μπασιά του μπαρ ξανοίγω
αυτοκίνητο να γοργοζυγόνη.

μ' ελπίδα σταματάω, να το, πλακόνει.
παραμερίζουν οι άλλοι. άσειστος μπήγω
τη ματιά μου στα μάτια σου. άλλο λίγο
ακόμα και ο σοφέρ σου με σκοτόνει.

...

του θανάτου δε μ' έπιασαν τρομάρες -
γλυκύτατες μ' ελυώσανε λαχτάρες
να συντριφτώ κάτω από εσέ στη στράτα.

συμβόλαιο συμβίωσης μόνο γιά κάποιους; όχι ευχαριστώ / a domestic partnership that discriminates? no thanks

σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου, το υπουργείο δικαιοσύνης ετοιμάζεται
να καθιερώσει ένα ‘συμβόλαιο συμβίωσης’ αποκλειστικά γιά τα ετερόφυλα ζευγάρια.
πιστεύουμε ότι ο αποκλεισμός των ομόφυλων ζευγαριών από την δυνατότητα σύναψης
του συμβολαίου αυτού είναι κατάφωρα αντίθετος τόσο με το ελληνικό σύνταγμα
όσο και με τις ευρωπαϊκές συνθήκες γιά τα δικαιώματα του ανθρώπου.
ας σημειωθεί ότι 18 ευρωπαϊκές χώρες ήδη παρέχουν νομική κατοχύρωση
στα ζευγάρια ίδιου φύλου

αυτή η νομοθετική πρόταση πρέπει να αλλάξει άμεσα

ζητάμε ίσα δικαιώματα γιά όλους. τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο

[έλληνες μπλόγκερ εναντίον των διακρίσεων]


according to press reports, the greek government is preparing to introduce
a domestic partnership ‘contract’ exclusively for unmarried heterosexual couples.
this proposal, discriminating against same-sex couples, is a direct contravention
of the greek constitution, as well as european human rights treaties.
significantly, same-sex couples already enjoy legal rights in 18 european states

the proposal for this ‘contract’ must be modified immediately

we ask for equal rights for all. nothing more, nothing less

[greek bloggers against discrimination]

[το θρόισμα]

αυτά τα παθαίνει ο άνθρωπος γιατί δεν μπορεί να κάτσει μόνος του και στη σιγαλιά, ο καημένος ο άνθρωπος δεν μπορεί να κάτσει μόνος του και ν' ακούσει στη σιγαλιά το θρόισμα, το θρόισμα δεν σου χτυπάει με το σφυρί το καύκαλο γιά να σου αποτυπωθεί, που έλεγε κι ο μαγιακόφσκι, τουναντίον, μάλιστα τουναντίον, το θρόισμα είναι ένας ήχος ασαφής, ένας καθαρός ασαφής ήχος, σταματάει στον εαυτό του σκέτο ο ήχος θρόισμα, ό ήχος θρόισμα είναι ένας ήχος που σταματάει και εξαντλείται στον εαυτό του και χαίρεται, ναι, χαίρεται να κάθεται ήσυχος μόνος του με όσα αφτιά και δάχτυλα θέλει, και πού και πού, πού και πού μόνο, αυτόν τον ήχο τον διασπά, τον διασπά χωρίς να τον ταράζει ένα πτερόεν, ένα ποικιλόχρωμο ει δυνατόν πτερόεν, το θρόισμα είναι ένας ήχος που δεν θέλει παρά να βγάλει αυτόν τον ήχο, κάθεται μόνο του και δεν θέλει, δεν θέλει να πιάσει μολύβι και χαρτί και να γράψει και να ακινητοποιήσει το πτερόεν, γαιτί αυτό είναι το πτερόεν, είναι το ίδιο αυτό, και όχι το ίδιο άλλο ή το άλλο ίδιο, ναι, και δεν θέλει, ναι, δεν θέλει να ακινητοποιηθεί, δεν θέλει ούτε καν το νοιάζει, ούτε καν το νοιάζει αν θ' ακουστεί ή όχι, δεν το νοιάζει να φανερωθεί εν παντί τρόπω διά να υψωθή, αυτό είναι το θρόισμα, τίποτε άλλο δεν είναι

[μαρία λαϊνά, το νόημα]

άργησα να το ακουμπήσω αυτό το βιβλίο: ξεφυλλίζοντάς το από τότε που βγήκε, με σόκαρε ο ταχύς, ανελέητος, απνευστί σαρκασμός του. ήρθε όμως η στιγμή του [ακούοντας λίγες φράσεις του διαβασμένες από την ίδια την λαϊνά] και τώρα με παρασέρνει μες στο μαύρο του λαχάνιασμα. αλλά έχει και κάτι ξέφωτα σαν αυτό


[φωτ.: η λίμνη του μαραθώνα τη δεκαετία του 1950 - από προγονικά κατάλοιπα]

[το κακό [και όχι μόνο]]

ετοιμαζόμουνα να γράψω: 'τώρα ξέρω ποιός είναι -γιά φέτος τουλάχιστον- ο καλός αμερικάνικος κινηματογράφος - αφήνοντας την ιδιότυπη περίπτωση του todd haynes απ' έξω'. αλλ' ευτυχώς δεν χρειάζεται πάντα να διαλέγουμε την κική ή την κοκό

ωστόσο, περιοριζόμενοι και μόνο στο 'κακό', κεντρικό θέμα του no country for old men [και να συγχαρούμε γι' άλλη μιά φορά την εταιρεία διανομής γιά την ανεκδιήγητη μετάφραση: παρερμηνεία του δεν είναι τόπος τούτος γιά τους γέρους; λιγότερο μακρυνάρι; πιό πιασάρικια; [no prizes]] των cohen, νομίζω πως ο paul thomas anderson τους βάζει στα γυαλιά με το there will be blood. εδώ συνεχής τονισμός αποχρώσεων, μεταπτώσεων, συνθετότητας όλων των χαρακτήρων [το 'κακό' βγαίνει ενίοτε μέσ' απ' τον καθένα [μας]] - εκεί, καρτουνίστικες συμπεριφορές -όσο κι αν ήταν εντυπωσιακός ο javier bardem- αλλά χωρίς έστω το τερατώδες, [αυτο]σαρκαστικό ένδυμα του tarantino ή του oliver stone [ακόμα κι αν δεχτούμε ότι κάποια ειρωνεία υπήρχε κι εδώ -κυρίως στην ερμηνεία του tommy lee jones- παρέμενε αρκούντως αδιόρατη], και ανεξήγητα -βάσει όσων έχουν προηγηθεί με τους κοέν- αδιάφορη έως κακή κινηματογραφία [τι ήταν, π.χ., αυτό το τετριμμένο μοντάζ: μπούστο ανδρός που περπατάει-μπόττες-μπούστο;! ή το ξεκούρδισμα ρυθμού προς το τέλος, για να 'βγει' το βιβλίο;] στους μεν, εντυπωσιασμός που κυλά - στον δε, καθήλωση κατά τη διάρκεια, και σκέψη μετά. [καμμία σύγκριση, επίσης, στην συνολική ποιότητα ερμηνειών, φωτογραφίας, μοντάζ, κ.ο.κ..]

μπορώ να εικάσω -χαιρεκακώντας- την λογική των όσκαρ ['ας σαρώσουν τα τρελλούτσικα αδέλφια που μας δείχνουν επιτέλους -τι θέλαμε και τους δίναμε γιά 'κείνο το fargo;!- ότι το κακό εισάγεται απ' το μεξικό, ενώ εμάς τους αμερικανούς, είτε μας έχει ξεπεράσει η εποχή, είτε είμαστε απλώς αθώοι φτωχομαλάκες'], αλλ' ως συνήθως, μου διαφεύγει η λογική των διθυραμβικών κριτικών

declaration of conflicts of interest: έχω δει όλες τις ταινίες του π.τ.άντερσον -και μου έχουν αρέσει όλες- ενώ των κοέν μου έχουν ξεφύγει κάμποσες

[γιά την λένα πλάτωνος ii]

τα δώρα δεν δωρίζονται - αλλά καινούργιο κοσκινάκι μου και πού να σε κρεμάσω. ο greek gay lolita μου έστειλε αυτό το δώρο, που μ' έκλεισε μέσα μιά ώρα παρόλη τη λιακάδα, κολλημένο στο πισί

τι να πρωτοθαυμάσεις: τη λένα πλάτωνος την ίδια, που, πέρα απ' τη μουσική της, με λίγα λόγια βάζει μπόλικα δύσκολα πράγματα στη θέση τους, χωρίς να χαϊδεύει αλλά και χωρίς να επαίρεται; την έλλη πασπαλά που αίφνης αποκαλύπτεται ως η απολύτως ιδανική ερμηνεύτριά της; την σεμνότητα και τον επαγγελματισμό της οικοδέσποινας, λιλάντας λυκιαρδοπούλου; την απολύτως κατάλληλη, μετρημένη σκηνοθεσία του σ.ζερβάκη και τους φωτισμούς του γ.καραγεωργόπουλου [ας θυμηθούμε ότι βρισκόμεθα εν μέσω απολύτου eightίλας - παρόλο που η ερτ δεν μπαίνει στον κόπο να μας ενημερώσει γιά την χρονολογία προβολής, εικάζω από τα λεγόμενα ότι είναι περί το 1983]; μ' αυτά και μ' αυτά, ακόμα και ο χορός της δόνης μιχαηλίδου μοιάζει ανώδυνος μάλλον παρά κιτς

να σημειώσω τρεις ευχές, συνειρμικά:

. να κυκλοφορήσει σε dvd ή/και cd το μουσικό περιεχόμενο αυτής της 'πρόβας' [ενδεχομένως μαζί και μ' άλλα 'σκόρπια' της λένας πλάτωνος; βλ. σαββόπουλο κ.λπ.]
. να ξανακούσουμε [ίσως αυτό το καλοκαίρι;] την έλλη πασπαλά να τραγουδάει πλάτωνος
. να γίνει το 'φεστιβάλ αθηνών', και πέρα απ' το καλοκαίρι, πυρήνας έρευνας και συνεργασιών, όπως ήταν το 'τρίτο' επί χατζιδάκι

[αι συνέπειαι της προηγουμένης αναρτήσεως]

και κατέβασα ξανά τον μαβίλη και τον καρυωτάκη
[κι έβαλα φρέσκα δίπλα τους το νόημα της λαϊνά και τη ραγδαία επιδείνωση του θανάση χειμωνά]